Οι διατροφικές διαταραχές είναι ένα κοινό πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου.
Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από ένα μη ρεαλιστικό πρότυπο ομορφιάς. Τα περιοδικά και τα κοινωνικά δίκτυα έχουν πλημμυρίσει με φωτογραφίες από πανέμορφα μοντέλα με σφιχτά πόδια και τέλειους κοιλιακούς. Ακόμα και όταν κάνουμε βόλτα στην πόλη δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη συνάντηση με την τέλεια φιγούρα και το φροντισμένο πρόσωπο που μας χαμογελάει από την διαφημιστική πινακίδα.
Ωραία και ζεστή εμφάνιση, σήμερα, είναι επιτακτική και στη δουλειά. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι άνθρωποι προτιμούν να συνεργάζονται με νεότερους, ελκυστικούς πελάτες. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γυναίκες, αλλά οι άντρες δίνουν όλο και περισσότερη προσοχή στο σώμα τους.
Ωστόσο, συχνά κάτω από την πίεση της κοινωνίας και του συνεχούς άγχος, οι άνθρωποι ασυνείδητα διασχίζουν το μονοπάτι που οδηγεί από το υγιεινό τρόπο ζωής σε ασθένεια. Ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι παγκόσμιο πρόβλημα υγείας αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχουν καταχωρηθεί πάνω από 70 εκατομμύρια περιπτώσεις, όπου παρατηρήθηκε η τάση αύξησης στους νέους ασθενείς. Επίσης, το όριο ηλικίας μετατοπίζεται από έτος σε έτος. Έτσι η βουλιμία και η ανορεξία αρχίζουν συνήθως πριν την ηλικία των 25 ετών, ενώ η καταναγκαστική υπερκατανάλωση εμφανίζεται συνήθως στη ηλικία των 30.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι γνωστές από την αρχαιότητα
Πιστέψτε το ή όχι, οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι το αποτέλεσμα της σύγχρονης ζωής. Συγκεκριμένα, τα πρώτα δεδομένα χρονολογούνται από προ Χριστού. Καταγράφονται από τον Ξενοφώντα στο έργο του Ανάβασις.
Ακόμη και στην αρχαία Αίγυπτο, οι διατροφικές διαταραχές αντιμετωπίστηκαν ως μία μορφή θεραπείας. Δηλαδή, οι γιατροί συνιστούσαν τη βουλιμία μία φορά το μήνα για να προστατεύουν το σώμα. Ο λόγος για αυτό έγκειται στην πεποίθηση ότι τα τρόφιμα είναι η κύρια αιτία όλων των ασθενειών.
Οι Ρωμαίοι πήγαν ένα βήμα παραπέρα. Γι’ αυτούς, ο «εθελοντικός» εμετός ήταν προνόμιο των ανώτερων τάξεων. Με αυτόν τον τρόπο οι πλούσιοι έκαναν χώρο στα στομάχια τους για την εισαγωγή νέων λιχουδιών σε σημαντικούς εορτασμούς.
Μέχρι τον 19ο αιώνα, καμία διατροφική διαταραχή δεν θεωρούταν επιβλαβής. Μόλις τα μέσα του 20ού αιώνα παρατηρήθηκε η σύνδεσή τους με ψυχολογικά προβλήματα στην κλινική Mayo για να αποκτήσουμε το 1980 την επίσημη ταξινόμηση στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών.
Πώς προκύπτουν οι διατροφικές διαταραχές;
Οι διατροφικές διαταραχές είναι πολύ περίπλοκες, και η ακριβής αιτία δεν μπορεί να προσδιοριστεί, αλλά η εμφάνισή τους εξηγείται από τον συνδυασμό πολλών παραγόντων. Εκτός από τους κοινωνικούς, οι βιολογικοί και ψυχολογικοί παράγοντες επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο.
Η ίδια η γενετική μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση των διατροφικών διαταραχών. Έχει παρατηρηθεί ότι συμβαίνουν συχνότερα σε γυναίκες των οποίων οι μητέρες ή αδελφές υποφέρουν από τα ίδια προβλήματα. Αν και τα ατομικά χαρακτηριστικά μπορεί να είναι η προϋπόθεση. Οι τελειομανείς, οι άνθρωποι που έχουν δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων, ή έχουν χαμηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης, έχουν τάση να αναπτύξουν κάποια διατροφική διαταραχή.
Το πρόβλημα μπορεί να προκληθεί κι από τα σημαντικά γεγονότα της ζωής. Η σωματική ή ψυχολογική βία, ο θάνατος του αγαπημένου προσώπου, το διαζύγιο, οι κακές οικογενειακές σχέσεις είναι μερικοί από τους παράγοντες που αναφέρονται.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι «η προσέλκυση της προσοχής το ατόμου» αλλά στη βάση τους βρίσκονται σοβαρά προβλήματα. Η κατάθλιψη και το άγχος είναι συνηθισμένοι ακόλουθοι, αλλά οι ίδιοι μπορεί να είναι η αιτία της εμφάνισης της διαταραχής.
Πώς αναγνωρίζονται οι διατροφικές διαταραχές;
Η ανορεξία συνήθως αρχίζει με την επιθυμία να «φτιαχτεί» λίγο η γραμμή. Το πρόβλημα προκύπτει όταν η αυστηρή δίαιτα δεν διακοπεί μετά την απώλεια βάρους. Ουσιαστικά, αυτή η διαταραχή χαρακτηρίζεται από το υπερβολικό φόβο από παχυσαρκία, και οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτό συνεχώς λιμοκτονούν και υπερφορτώνονται με την μέτρηση των θερμίδων που καταναλώνουν, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα την τάση για ψυχαναγκαστική άσκηση.
Αντίθετα, στους ασθενείς με βουλιμία εναλλάσσονται περίοδοι ακραίας πείνας και υπερφαγίας. Εκείνες τις στιγμές, αυτοί χάνουν τον έλεγχο και είναι έτοιμοι να φάνε οτιδήποτε βρουν. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι πρόκειται για πραγματικά μεγάλες ποσότητες τροφίμων που φτάνουν μέχρι 5.000 θερμίδες. Μετά από αυτή τη φάση ακολουθεί η αίσθηση ενοχής και ο φόβος από τη παχυσαρκία, κι έτσι βλέπουν τη σωτηρία σε εσκεμμένο εμετό.
Η καταναγκαστική υπερκατανάλωση αναγνωρίζεται από την τακτική κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής. Συνήθως τρώνε γρήγορα και δεν αποκλείεται να το κάνουν κρυφά. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή δεν έχουν κανέναν έλεγχο και συνεχίζουν να τρώνε κι αφού έχουν χορτάσει πλήρως. Αν και σ’ αυτούς επίσης εμφανίζεται το αίσθημα της ενοχής, αυτοί δεν απελευθερώνονται από τη περίσσεια τροφή όπως συμβαίνει με τη βουλιμία.
Δεδομένου ότι οι διατροφικές διαταραχές θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, η θεραπεία είναι απαραίτητη. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν πρόβλημα, οπότε η αναγνώριση των συμπτωμάτων είναι το πρώτο βήμα στον αγώνα.
Η θεραπεία στη κλινική Vip Vorobjev
Στην κλινική VIP Vorobjev, η οποία ειδικεύεται στη θεραπεία του εθισμού, αντιμετωπίζονται με επιτυχία όλες οι διατροφικές διαταραχές. Η σημασία της ψυχοθεραπείας σε αυτή τη θεραπεία είναι μεγάλη, διότι αποκαλύπτει επίσης την αιτία που οδήγησε στο πρόβλημα. Μια ομάδα διακεκριμένων ιατρών και ψυχοθεραπευτών θα βοηθήσει τον ασθενή να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά του και απειλούν να δημιουργήσουν την υποτροπή.
Το άνετο περιβάλλον όπου η θεραπεία λαμβάνει χώρα και φροντίδα των ιατρών μας αποτελεί προϋπόθεση για την εμπιστοσύνη των ασθενών, ενώ το γυμναστήριο, η πισίνα και το τζακούζι είναι εκεί για να χαλαρώσετε και να αποκαταστήσετε τη δύναμή σας καθώς και την υγιή εμφάνισή σας.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι ένας φαύλος κύκλος που μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρο έκβαση. Επικοινωνήστε λοιπόν με την κλινική VIP Vorοbjev εγκαίρως και επαναφέρετε τη ζωή σας στο φυσιολογικό.